Paus Johannes Paulus

Herdenking van Paus Johannes Paulus II:

1. De laatste woorden vóór zijn dood.

2. Zijn voorliefde voor het Afrikaanse continent,en de reizen die hij in Afrika maakte op een rij..

3. Brief met condoléances van de Algemene Overste van de Missionarissen van Afrika.

4. Jongeren uit het hele land waken voor overleden Paus.

De Paasboodschap van Paus Johannes Paulus,
zoals hij die had willen uitspreken op zondag 3 april, Beloken Pasen,
om 12 uur - op het moment van het "Regina Coeli".
Dit zijn dus zijn "laatste woorden"...

Allerbeste broeders en zusters,

Vandaag klinkt nog steeds het blijde Alleluia van Pasen in onze oren door.
Het Evangelie van Johannes dat we vandaag lazen, laat ons de Verrezene zien op de avond van zijn opstanding, zoals Hij zich aan de Apostelen laat zien, en hen "zijn handen en zijn zijde toonde", dat zijn de tekenen van zijn smartelijk lijden, zoals die onuitwisbaar in zijn lichaam gegrift werden - zelfs ná zijn opstanding.
Deze glorievolle wonden, die Hij de "ongelovige" Thomas uitnodigde om aan te raken, doen ons de BARMHARTIGHEID van God ontdekken, die "de wereld zó heeft liefgehad, dat Hij haar Zijn Eniggeboren Zoon heeft gegeven".

Dit liefdes-mysterie staat dan ook centraal in de liturgie van deze dag van de zondag "in albis" (van de "witte klederen" die de nieuw gedoopten die dag aflegden) en is toegewijd aan
de GODDELIJKE BARMHARTIGHEID.

De Verrezen Heer biedt zijn liefde aan als een gift, en wel aan een mensheid die soms verdwaald lijkt te zijn, en overmand door de macht van het kwaad, door het egoïsme en de angst: het is een liefde die vergiffenis schenkt, die mensen met elkaar verzoent, en onze geest, of ziel, weer hoop geeft.
Het is een Liefde die de harten bekeert en vrede geeft..
Onze wereld heeft een grote behoefte aan dit begrip, om zo die Goddelijke Barmhartigheid in zich op te kunnen nemen!

Laten wij dan bidden:
"Heer, die door middel van uw dood en uw verrijzenis ons de liefde van uw Vader hebt doen ontdekken, wij geloven in u, en met een groot vertrouwen willen wij u vandaag herhalen: "Jezus, wij vertrouwen op U, verleen ons en de hele werled uw barmhartigheid."

Het grote feest van Maria Boodschap dat wij morgen gaan vieren dringt er bij ons op aan om met de ogen van Maria het grote mysterie van de Goddelijke Barmhartigheid in ons op te nemen, dat vanuit het hart van Christus ons gegeven is.

Met haar hulp mogen we dan ook beter begrijpen wat de echte bedoeling is van deze Paas-vreugde, want zij heeft haar oorsprong in deze zekerheid dat Christus, die door de Maagd Maria gedragen is en mens geworden - en die geleden heeft en gestorven is voor ons - dat Hij werkelijk verrezen is ! Alleluia !"

N.B. De Paus was zaterdag-avond echter reeds overleden; zodoende heeft Kardinaal Sodano die zondag de Mis op het St Pietersplein leidde, deze laatste woorden van Johannes Paulus II voorgelezen.

Webmaster

De voorliefde van de Paus voor het Afrikaanse continent,
en de reizen die hij in Afrika maakte op een rij..

PAUS JOHANNES-PAULUS II EN AFRIKA

Na zijn pausverkiezing in 1978 heeft Paus Johannes-Paulus II heel wat reizen gemaakt en vele landen bezocht. In 1980 kwam hij voor de eerste keer naar het Afrikaanse continent.
In totaal heeft hij 50 bezoeken afgelegd in 41 verschillende landen in Afrika. Speciaal te vermelden is zijn bezoek aan Nigeria in 1982, de eerste reis na de aanslag op zijn leven op het Sint Pietersplein in Rome.

Boven aan de lijst staan Kenia, waar de Paus drie maal kwam, in 1980, 1985 en 1995. Hij bezocht Ivoorkust in 1980, 1985 en 1990. In Ivoorkust heeft Johannes-Paulus II de Basiliek te Yamoussoukro ingewijd die gebouwd was door de toenmalige president Félix Houphouët-Boigny. Er zijn nog steeds een zestal Poolse priesters aan de basiliek verbonden en er wordt verteld dat deze Afrikaanse kopie van de Sint Pieter in Rome enkele meters groter is dan het Europese model.

Verschillende Afrikaanse landen hebben de Heilige Vader twee maal mogen ontvangen : Benin 1982 en 1993, Burkina Faso 1980 en 1990, Kameroen 1985 en 1995, Zaïre (de huidige Democratische Republiek van de Congo) in 1980 en 1985. Daar heeft de Paus in de hoofdstad Kinshasa de eucharistie gevierd in het bijzijn van de vroegere dictator Mobutu Sése Seko, vergezeld door zijn twee echtgenotes.

De 34 andere Afrikaanse landen, waaronder de zeer geïslamiseerde landen als Egypte, Marokko en Tunesië, hebben de Paus éénmaal mogen ontvangen. Bijna overal werd er speciale kledingstextiel gemaakt met de afbeelding va de Paus Johannes-Paulus II erop gedrukt, die zelfs nu nog, vooral bij religieuze vieringen, gedragen wordt.

De eerste grote reis na de aanslag in Rome in mei 1981, had als bestemming Nigeria begin 1982. Het werd een zeer moeilijke reis voor een Paus die nauwelijks hersteld was, maar die verwacht werd door een menigte echt op de maat van dit grote Afrikaanse land, dat meer dan 100 miljoen inwoners telt waarvan bijna de helft christen is. De Paus heeft daar toen “Nigeria het grootste seminarie” van de wereld genoemd. Er werden toen ook foto’s gemaakt van een zeer vermoeide Paus, wankelend op zijn benen, zich als het ware vastklampend aan zijn staf, onder een brandende zon en bij een hitte waar hij niet gewend aan was.

Toen er vragen werden gesteld over de gezondheidstoestand van de Paus na de eerste twee dagen van zijn verblijf in Nigeria, eerst in Lagos, de hoofdstad, en daarna in Ibadan, waar de grootste universiteit is - en de Paus de “jongeren” wilde ontmoeten, sprak zijn omgeving over een ”voorbijgaande lichte zonnesteek”.

Maar de internationale pers begon zich toen toch vragen te stellen over zijn gezondheid. De derde dag, in Kaduna in het noorden van het land en sterk geïslamiseerd, werden meer dan honderd jonge mannen tot priesters gewijd als een soort uitdaging aan de hoge moslim leiders daar, die hij later op die dag zou ontmoeten.

De Paus maakte een grapje over zijn toestand en zei onder zijn preek : “Als God me nu terug roept en vraagt wat ik gedaan heb, dan zeg ik Hem dat ik meer dan honderd priesters gewijd heb in het noorden van Nigeria. En als Hij me dan niet gelooft, dan toon ik Hem de onderkant van mijn albe en toog. Wanneer Hij al dat rode stof ziet, dan weet Hij dat dat de waarheid is…”

En stof was er, in overvloed. De helikopters die de Paus, zijn gevolg en andere hoogwaardigheids-bekleders vervoerden, joegen met hun wieken een enorme stofwolk op. Honderden duizenden christenen waren aanwezig en ook heel veel nieuwsgierige toeschouwers, die kwamen kijken naar “die blanke man helemaal in het wit gekleed”, zoals de Paus beschreven werd door de moslims die nog nooit van hun leven een priester hadden gezien, laat staan een Paus!
De laatste dag van het verblijf van de Paus in Nigeria was waarschijnlijk de meest intens beleefde dag. In het zuidoosten, in het vroegere Biafra, kwamen de diepgelovige Igbos in onvoorstelbare aantallen, zeker meer dan een miljoen, naar de plaats waar de Paus zou komen. Ze liepen ’s nacht s tientallen kilometers om een dag samen met de Paus in gebed door te kunnen brengen en ze vertrokken ’s avonds weer zingend naar hun dorpen.

(AFP-Paris 04/04/2005) H.R.

Webmaster-NL